Drie korte, simpel ogende vragen.

Maar Jonne Hos, destijds werkzaam als Research Onderzoekscoördinator bij het UMC Utrecht, kon ze niet beantwoorden.

Uitgeblust nam Jonne plaats aan mijn tafel. Twijfelende ogen keken me aan toen ik haar vroeg waar ik haar mee kon helpen. Ze vertelde dat ze het even niet meer wist. Waar krijg ik nog energie van in mijn werk? Wat past er bij mij?

Al malende en vol twijfels liep ze rondjes in de zogeheten ‘quarterly life crisis’.

Gewend om altijd in sneltreinvaart door het leven te gaan en altijd te weten waar ze naar toe ging.

Nu stond er opeens; Bestemming onbekend op haar reisschema!

Hoe was ze daar beland?

Het werd tijd om haar eigen weg te vinden en voor zichzelf te kiezen: het werd weer tijd voor 100%IK. Dit is haar verhaal.

Hoe kom je in zo’n crisis terecht? 

Op mijn 20^e rondde ik een HBO kunstmanagement opleiding af. Als echte regelneef stond ik te springen om werk. De cultuursector stortte in. Ik kreeg een administratief baantje in de gezondheidszorg.

Daar kwam ik interessante projecten tegen en ben ik me gaan specialiseren in de research wereld als onderzoekscoördinator.

En 5 jaar later vroeg ik me vervolgens hardop af ‘is dit het nu?’.

Ik heb een koopwoning, een lieve vriend, leuke collega’s, een fijne baas en ruimte voor ontwikkeling. Maar toch werd het vraagteken rondom mijn geluk steeds groter. Er werd me aangeraden eens met een loopbaancoach te praten.

Loopbaancoaching. Een term die me een beetje de rillingen bezorgde. Hoe kan een coach mij nou helpen? Ik kan niet eens de juiste woorden vinden om mijn probleem te beschrijven.

Maar ik wilde vooruit, dus die vage woorden gebruiken is precies wat ik deed.

Zo mailde ik Susanna: ‘Mijn werkomgeving is heerlijk, ik voel me alleen niet gelukkig in mijn huidige werkzaamheden. Wat ik wel wil vind ik moeilijk te verwoorden, maar ik weet wel dat het tijd is dat ik concreet stappen ga maken in deze zoektocht.’

Waarom zou een coach mij kunnen helpen?

In het kennismakingsgesprek was ik duidelijk, niet teveel vragenlijsten en persoonlijkheidstesten voor mij. Ik vond dat ik mijzelf goed genoeg kende en ook op internet had ik alle testen al eens doorlopen. Niet dat ik daar overigens persé wijzer van geworden was.

Ik wilde een persoonlijke en praktische aanpak en die kreeg ik. En natuurlijk ontkom je niet aan vragenlijsten en testen. Of aan termen die mij kriebels bezorgden. Kernwaarden was zo’n woord bijvoorbeeld.  Susanna vroeg me uit een lijst met kernwaarden een selectie te maken. Al snel vond ik termen die bij mij pasten. Die ik waarde-vol vond.

Toen ze me vervolgens vroeg welke waarden ik op dat moment in mijn werk tegenkwam, viel er niks te kiezen.

Slik. Ze ontbraken allemaal. Duidelijk. Tijd voor verandering.

Kan ik mezelf nog beter leren kennen?

Door verschillende soorten opdrachten verkreeg ik diverse inzichten in mezelf, die ik eerder wellicht niet zo snel zou (h)erkennen. Sommige inzichten verrasten me; tingeling! Zo’n gevoel kreeg ik daarbij. Fijn!

Het heeft mij geholpen te luisteren naar mijn gevoel en hierop actie te ondernemen. De opdrachten die ik kreeg waren concreet en op actie gericht. Hierdoor bleef ik niet onnodig lang hangen in een van de drie vragen. Het gaf me duidelijkheid en structuur. En antwoorden. En richting.

Zo vroeg Susanna mij om een aantal dagen een aantal keren gericht ‘nee’ te antwoorden en duidelijke grenzen te stellen. Dat werd een uitdaging, ik ben namelijk een hele slechte nee-zegger. Maar zoals een wijs persoon mij eens zei; “nee” betekent niet automatisch tegen de ander.

Met deze zin herhalende als mijn mantra ging ik aan de slag.

Al vroeg in de ochtend kwam het eerste verzoek bij me binnen. Ik haalde even diep adem en ik zei ‘nee’. En wat bleek, niemand werd boos. Ik kreeg zelfs een compliment, dat ik zo duidelijk prioriteiten aangaf. ‘Nee’ was natuurlijk niet mijn volledige antwoord, daar vang je geen complimenten mee.

Het keerpunt

Een mismatch in werk vreet energie, haalt je zelfvertrouwen naar beneden en haalt je sprankel weg. Alles begint met zelfkennis en bewustwording. Doordat ik mezelf beter leerde kennen met allerhande “gekke” oefeningen besefte ik dat ik uit mijn “rol” was gegroeid.

Met een gezonde dosis humor heeft Susanna mij dit zelf laten ontdekken. Want ik neem niet snel wat aan van iemand. Doordat ik de ruimte kreeg om zelf de antwoorden te vinden, kwam ik in beweging en heel belangrijk; bleef ik in beweging. Want verandering is eng.

Doodeng. Ik heb alle beren op de weg wel voorbij zien komen!

Het is fijn als er dan iemand is die je vertrouwen geeft en blijft prikkelen om ministapjes te maken.

En nu?

Bestemming bereikt!

Nu weet ik en durf ik concreet te benoemen wat ik wil in mijn werk en weet ik hoe ik mijn koers ga bevaren. Het goede nieuws? Onlangs heb ik een nieuwe functie als researchmanager geaccepteerd, waarin ik helemaal tot mijn recht kom.

Precies waar ik blij van kan worden!

Tip voor jou als je dit verhaal herkent;

Soms is even stilstaan bij jezelf een hele vooruitgang. En soms moet je jezelf er even aan blijven herinneren dat je in het leven niet altijd de sneltrein hoeft te nemen. Je mag onderzoeken. Je mag ontdekken. En, zo heb ik ervaren, een boemeltreintje geeft je net wat meer uitzicht, inzicht, bewustwording en rust en is net zo, en soms zelfs, leerzamer.

Weet je (nog) niet wat je WIL?
En wil jij werk doen waar je plezier aan beleeft, energie van krijgt en dat 100% bij jou past? Dan heb je een plan nodig! Wij helpen je erbij en geven je praktische en vooral concrete hulp bij het opdoen van zelfkennis en helpen je op jouw tijd om in beweging te komen.

Resultaat: Een kompas dat je de goede richting op stuurt en je op koers houdt bij twijfel en tegenslag! Je inzichten en ideeën meer tot leven laten komen en nu echt voor je laten werken?

Mail ons. Een kennismaking is kosteloos en de koffie staat voor je klaar!